اول از همه، مفهوم
به بیان دقیق تر، تربیت سگ نسبت به او ظلم نیست. به همین ترتیب، اجازه دادن به سگ برای انجام هر کاری که می‌خواهد واقعاً دوست داشتن سگ نیست. سگ ها نیاز به راهنمایی قاطع دارند و اگر نحوه واکنش در موقعیت های مختلف آموزش داده نشود، می توانند مضطرب شوند.
1. اگرچه نام آن تربیت سگ است، اما هدف از تمام آموزش ها آموزش برقراری ارتباط و ارتباط بهتر با سگ به صاحب آن است. به هر حال، ضریب هوشی و درک ما از آنها بالاتر است، بنابراین باید آنها را درک کرده و تطبیق دهیم. اگر آموزش نمی دهید یا ارتباط ضعیفی برقرار نمی کنید، از سگ انتظار نداشته باشید که سعی کند با شما سازگار شود، او فقط فکر می کند که شما رهبر خوبی نیستید و به شما احترام نمی گذارد.
2. آموزش سگ بر اساس ارتباط موثر است. سگ ها نمی توانند آنچه را که ما می گوییم بفهمند، اما ارتباط موثر باید اطمینان حاصل کند که خواسته ها و خواسته های صاحب سگ به سگ منتقل می شود، یعنی سگ باید بداند که آیا رفتار خاصی از خودش درست است یا نادرست، تا آموزش ببیند. می تواند معنادار باشد. اگر او را کتک بزنید و سرزنش کنید، اما او نداند چه اشتباهی کرده است، فقط او را از شما می ترساند و رفتارش اصلاح نمی شود. برای جزئیات بیشتر در مورد نحوه برقراری ارتباط، لطفاً ادامه مطلب را بخوانید.
3. چیزی که خلاصه می شود این است که آموزش سگ باید طولانی مدت باشد و به همین ترتیب، تکراری بودن و رمز عبور در طول آموزش کاملا ضروری است. به عنوان مثال، اگر به سگی آموزش می دهید که بنشیند، فقط باید یک بار این کار را انجام دهید. امیدوارم او بتواند در یک روز آن را بیاموزد، و غیرممکن است که روز بعد اطاعت را شروع کنیم. از این رمز عبور استفاده کنید اگر فردا ناگهان به «بچه بنشین» تغییر کند، او نمی تواند آن را درک کند. اگر بارها و بارها آن را تغییر دهد، گیج می شود و نمی تواند این عمل را بیاموزد; همین عمل را فقط می توان پس از دفعات مکرر یاد گرفت و پس از یادگیری باید به طور فعال تقویت شود. اگر یاد بگیرید که بنشینید و اغلب از آن استفاده نکنید، سگ آن را فراموش خواهد کرد. سگ از یک مثال استنتاج نمی کند، بنابراین صحنه در بسیاری از موارد بسیار مهم است. بسیاری از سگ‌ها یاد می‌گیرند که در خانه از دستورات اطاعت کنند، اما لزوماً نمی‌دانند که وقتی بیرون می‌روند و صحنه بیرون را تغییر می‌دهند، همان فرمان در همه حالات مؤثر است.
4. بر اساس مواد 2 و 3، داشتن پاداش و مجازات روشن بیشترین تأثیر را دارد. اگر حق با شما باشد، پاداش خواهید گرفت و اگر اشتباه کنید، مجازات خواهید شد. مجازات می تواند شامل ضرب و شتم باشد، اما ضرب و شتم شدید و ضرب و شتم مداوم توصیه نمی شود. اگر به ضرب و شتم ادامه دهید، متوجه می شوید که مقاومت سگ در برابر ضرب و شتم روز به روز بهتر می شود و در نهایت یک روز متوجه خواهید شد که هر چقدر هم بکوبید، نتیجه ای نخواهد داشت. و کتک زدن باید زمانی انجام شود که سگ بداند چرا کتک خورده است و سگی که هرگز نفهمیده چرا کتک خورده از صاحبش بترسد و شخصیتش حساس و ترسو شود. خلاصه اینکه: مگر اینکه وقتی سگ مرتکب اشتباهی می شود کیسه را درجا نگیرید، می تواند سگ را به وضوح متوجه شود که اشتباه کرده است، بنابراین کتک خورده است و شلیک بسیار سنگین است. آن طور که اکثر مردم فکر می کنند کار نمی کند. کتک زدن سگ توصیه نمی شود! کتک زدن سگ توصیه نمی شود! کتک زدن سگ توصیه نمی شود!
5. آموزش بر اساس این فرض است که سگ به مقام رهبری استاد احترام می گذارد. من معتقدم که همه این نظریه را شنیده اند که "سگ ها در قرار دادن بینی خود روی صورت خود بسیار خوب هستند". اگر سگ احساس کند که صاحبش نسبت به او حقیرتر است، آموزش موثر نخواهد بود.
6. ضریب هوشی گوزی آنقدرها بالا نیست، پس توقع زیادی نداشته باشید. طرز تفکر گوزی بسیار ساده است: یک رفتار خاص - دریافت بازخورد (مثبت یا منفی) - تکرار و عمیق کردن برداشت - و در نهایت بر آن تسلط پیدا کنید. اعمال نادرست را تنبیه کنید و اقدامات صحیح را در همان صحنه آموزش دهید تا موثر باشد. نیازی به افکاری مانند "سگ من گرگ است، من با او خیلی خوب رفتار می کنم و او هنوز مرا گاز می گیرد" یا همان جمله، سگ آنقدر باهوش نیست که بفهمد اگر با او خوب رفتار کنید، برای احترام به شما . احترام سگ بیشتر بر اساس وضعیتی است که صاحب آن و آموزش معقول آن تعیین کرده است.
7. راه رفتن و عقیم کردن می تواند اکثر مشکلات رفتاری را به خصوص در سگ های نر کاهش دهد.
اگرچه نام آن تربیت سگ است، اما هدف از تمام آموزش ها آموزش برقراری ارتباط و ارتباط بهتر با سگ به صاحب آن است. به هر حال، ضریب هوشی و درک ما از آنها بالاتر است، بنابراین باید آنها را درک کرده و تطبیق دهیم. اگر آموزش نمی دهید یا ارتباط ضعیفی برقرار نمی کنید، از سگ انتظار نداشته باشید که سعی کند با شما سازگار شود، او فقط فکر می کند که شما رهبر خوبی نیستید و به شما احترام نمی گذارد.
آموزش سگ بر اساس ارتباط موثر است. سگ ها نمی توانند آنچه را که ما می گوییم بفهمند، اما ارتباط موثر باید اطمینان حاصل کند که خواسته ها و خواسته های صاحب سگ به سگ منتقل می شود، یعنی سگ باید بداند که آیا رفتار خاصی از خودش درست است یا نادرست، تا آموزش ببیند. می تواند معنادار باشد. اگر او را کتک بزنید و سرزنش کنید، اما او نداند چه اشتباهی کرده است، فقط او را از شما می ترساند و رفتارش اصلاح نمی شود. برای جزئیات بیشتر در مورد نحوه برقراری ارتباط، لطفاً ادامه مطلب را بخوانید.
چیزی که خلاصه می شود این است که آموزش سگ باید طولانی مدت باشد و به همین ترتیب تکرار و رمز عبور در طول آموزش کاملا ضروری است. به عنوان مثال، اگر به سگی آموزش می دهید که بنشیند، فقط باید یک بار این کار را انجام دهید. امیدوارم او بتواند در یک روز آن را بیاموزد، و غیرممکن است که روز بعد اطاعت را شروع کنیم. از این رمز عبور استفاده کنید اگر فردا ناگهان به «بچه بنشین» تغییر کند، او نمی تواند آن را درک کند. اگر بارها و بارها آن را تغییر دهد، گیج می شود و نمی تواند این عمل را بیاموزد; همین عمل را فقط می توان پس از دفعات مکرر یاد گرفت و پس از یادگیری باید به طور فعال تقویت شود. اگر یاد بگیرید که بنشینید و اغلب از آن استفاده نکنید، سگ آن را فراموش خواهد کرد. سگ از یک مثال استنتاج نمی کند، بنابراین صحنه در بسیاری از موارد بسیار مهم است. بسیاری از سگ‌ها یاد می‌گیرند که در خانه از دستورات اطاعت کنند، اما لزوماً نمی‌دانند که وقتی بیرون می‌روند و صحنه بیرون را تغییر می‌دهند، همان فرمان در همه حالات مؤثر است.
4. بر اساس مواد 2 و 3، داشتن پاداش و مجازات روشن بیشترین تأثیر را دارد. اگر حق با شما باشد، پاداش خواهید گرفت و اگر اشتباه کنید، مجازات خواهید شد. مجازات می تواند شامل ضرب و شتم باشد، اما ضرب و شتم شدید و ضرب و شتم مداوم توصیه نمی شود. اگر به ضرب و شتم ادامه دهید، متوجه می شوید که مقاومت سگ در برابر ضرب و شتم روز به روز بهتر می شود و در نهایت یک روز متوجه خواهید شد که هر چقدر هم بکوبید، نتیجه ای نخواهد داشت. و کتک زدن باید زمانی انجام شود که سگ بداند چرا کتک خورده است و سگی که هرگز نفهمیده چرا کتک خورده از صاحبش بترسد و شخصیتش حساس و ترسو شود. خلاصه اینکه: مگر اینکه وقتی سگ مرتکب اشتباهی می شود کیسه را درجا نگیرید، می تواند سگ را به وضوح متوجه شود که اشتباه کرده است، بنابراین کتک خورده است و شلیک بسیار سنگین است. آن طور که اکثر مردم فکر می کنند کار نمی کند. کتک زدن سگ توصیه نمی شود! کتک زدن سگ توصیه نمی شود! کتک زدن سگ توصیه نمی شود!
5. آموزش بر اساس این فرض است که سگ به مقام رهبری استاد احترام می گذارد. من معتقدم که همه این نظریه را شنیده اند که "سگ ها در قرار دادن بینی خود روی صورت خود بسیار خوب هستند". اگر سگ احساس کند که صاحبش نسبت به او حقیرتر است، آموزش موثر نخواهد بود.
6. ضریب هوشی گوزی آنقدرها بالا نیست، پس توقع زیادی نداشته باشید. طرز تفکر گوزی بسیار ساده است: یک رفتار خاص - دریافت بازخورد (مثبت یا منفی) - تکرار و عمیق کردن برداشت - و در نهایت بر آن تسلط پیدا کنید. اعمال نادرست را تنبیه کنید و اقدامات صحیح را در همان صحنه آموزش دهید تا موثر باشد. نیازی به افکاری مانند "سگ من گرگ است، من با او خیلی خوب رفتار می کنم و او هنوز مرا گاز می گیرد" یا همان جمله، سگ آنقدر باهوش نیست که بفهمد اگر با او خوب رفتار کنید، برای احترام به شما . احترام سگ بیشتر بر اساس وضعیتی است که صاحب آن و آموزش معقول آن تعیین کرده است.
7. راه رفتن و عقیم کردن می تواند اکثر مشکلات رفتاری را به خصوص در سگ های نر کاهش دهد.
8. لطفاً تصمیم نگیرید سگ را صرفاً به دلیل نافرمانی رها کنید. با دقت در مورد آن فکر کنید، آیا تمام مسئولیت هایی را که باید به عنوان یک استاد داشته باشید انجام داده اید؟ خوب بهش یاد دادی؟ یا از او انتظار دارید آنقدر باهوش باشد که مجبور نباشید به او یاد دهید که به طور خودکار ترجیحات شما را یاد بگیرد؟ آیا واقعا سگ خود را می شناسید؟ آیا او خوشحال است آیا شما واقعاً با او مهربان هستید؟ این بدان معنا نیست که غذا دادن به او، حمام کردن و خرج کردن مقداری پول برای او برای او مفید است. لطفا او را برای مدت طولانی در خانه تنها نگذارید. بیرون رفتن برای پیاده روی سگ برای ادرار کردن کافی نیست. او همچنین به ورزش و دوستان نیاز دارد. لطفاً این فکر را نداشته باشید که "سگ من باید وفادار و مطیع باشد و باید توسط من کتک بخورد". اگر می خواهید مورد احترام سگ خود باشید، باید به نیازهای اولیه او نیز احترام بگذارید.
9. لطفا فکر نکنید که سگ شما خشن تر از سگ های دیگر است. وقتی بیرون می روید پارس کردن رفتار خوبی است. این باعث ترس عابران می شود و همچنین دلیل اصلی درگیری بین انسان و سگ است. علاوه بر این، سگ هایی که به راحتی پارس می کنند یا رفتارهای پرخاشگرانه دارند، بیشتر مضطرب و بی قرار هستند که وضعیت روانی پایدار و سالمی برای سگ ها نیست. لطفا سگ خود را متمدنانه بزرگ کنید. اجازه ندهید سگ به دلیل بی کفایتی صاحبش احساس کند شما تنها و درمانده هستید و برای دیگران دردسر ایجاد نکنید.
10. لطفاً از گوزی توقع و مطالبه زیادی نداشته باشید و از شیطنت و نافرمانی و نادان بودن او گلایه نکنید. به عنوان یک صاحب سگ، باید بدانید: اول، شما تصمیم به نگهداری سگ گرفتید و تصمیم گرفتید که سگ را به خانه ببرید، بنابراین باید به عنوان صاحب با خوبی ها و بدی های او روبرو شوید. ثانیاً، گوزی گوزی است، شما نمی‌توانید مانند یک انسان از او مطالبه کنید، و انتظار اینکه او به محض اینکه به او آموزش داده شود، کاری را که می‌گوید انجام دهد، غیرمنطقی است. ثالثاً، اگر سگ هنوز جوان است، باید بفهمید که او هنوز کودک است، او هنوز در حال کاوش در جهان است و سعی می کند با صاحبش آشنا شود، طبیعی است که او دور بزند و دردسر درست کند، زیرا هنوز است. جوان، تو و او همگام شدن نیز فرآیندی از درک متقابل و سازگاری است. این یک الزام غیر واقعی است که انتظار داشته باشید او ظرف چند روز پس از آمدن به خانه شما را به عنوان استاد بشناسد و نام او را بفهمد. در مجموع، کیفیت سگ به طور مستقیم نشان دهنده کیفیت صاحب آن است. هر چه زمان و آموزش بیشتری به سگ بدهید، او می تواند بهتر عمل کند.
11. لطفاً هنگام آموزش سگ ها احساسات شخصی مانند عصبانیت و ناامیدی را به همراه نداشته باشید (چرا پس از چندین بار آموزش). سعی کنید در آموزش سگ تا حد امکان عینی باشید و حقایق را همانطور که هستند مورد بحث قرار دهید.
12. سعی کنید از رفتار اشتباه جلوگیری کنید و قبل از اینکه سگ اشتباه کند رفتار صحیح را هدایت کنید.
13. زبان انسانی که سگ می تواند بفهمد بسیار محدود است، بنابراین پس از انجام کار اشتباه، واکنش و برخورد فوری صاحب (زبان بدن) بسیار موثرتر از زبان کلامی و آموزش عمدی است. طرز تفکر گوزی بسیار بر رفتار و نتایج متمرکز است. از نظر گوزی همه اقدامات او به نتایج خاصی منجر خواهد شد. علاوه بر این، زمان تمرکز سگ ها بسیار کوتاه است، بنابراین به موقع بودن در هنگام پاداش و تنبیه بسیار مهم است. به عبارت دیگر، به عنوان یک صاحب، هر حرکت شما بازخورد و آموزش رفتار سگ است.
برای مثال ساده، وقتی سگ آهوا 3 ماهه بود، دوست داشت دستانش را گاز بگیرد. هر بار که صاحبش F را گاز می گرفت، F می گفت نه و با یک دست آهوا را لمس می کرد، به این امید که گازش را متوقف کند. . F احساس کرد که تمرینش سر جایش است، بنابراین او نه گفت، و آه هوآ را هل داد، اما آه هوآ هنوز هم نتوانست گاز نگرفتن را یاد بگیرد، بنابراین بسیار ناامید شد.
اشتباه این رفتار این است که سگ فکر می کند لمس شدن برای او پاداش است/بازی با او، اما واکنش فوری F پس از گاز گرفتن آه هوآ، لمس اوست. به عبارت دیگر، سگ گاز گرفتن = لمس شدن = پاداش گرفتن را تداعی می کند، بنابراین صاحب در ذهن او رفتار گاز گرفتن را تشویق می کند. اما در عین حال، F نیز هیچ دستور شفاهی نمی‌دهد، و آه هوآ نیز می‌داند که دستور عدم به این معنی است که او کار اشتباهی انجام داده است. بنابراین آهوا احساس کرد که استاد در حالی که می‌گفت کار اشتباهی انجام داده است به خودش پاداش می‌دهد، بنابراین نمی‌توانست بفهمد عمل گاز گرفتن دستش درست است یا غلط.
زمان ارسال: دسامبر-01-2023
